denizden

deniz: anne o çocuk ağzını ne yapmış?
ışıl: nasıl?
deniz: ağzını nasıl yapmış?
ışıl: şöyle yapmış (taklit etmeye çalışıyorum kitaptaki çizgi karakter oğlanın yeni doğan kardeşini gördüğündeki ilk tepkisini)
deniz: hayır, öyle değil böyle yapmış (beni düzeltiyor, ve yüzünün şirinliği, bir gözü kısık, ağzı germeger açık denizin şaşkın ol bakışı, aşağı yukarı resimdeki gibi ama gözü daha kısık).
ışıl: evet öyle yapmış...

devrimden

soner: (şakacıktan abartarak) sen okul gezisine gidince ben napıcam?
devrim: ama baba çok kalmayacağım ki, üzülme...(babasının dalga geçtiğini anlayınca) abartmaaa!

sabahları zor uyanır devrim. çok pozitif olmaz. bu sabah kiyafetlerini uzattım ona giysin diye. üstünü çıkarttı. "anne" diye beni çağırdı. gittim yanına. sarıldı bir canı gönülden. ben de ona sarıldım. benim ilk doğurduğum andaki bebe kokusu gene...

devrim okul gezisine gidiyor. ilk kez bizden ayrı seyahat edecek. ben onun adına ve kendi adıma çok seviniyorum. kendi başının çaresine gani gani bakar ve de çok eğlenir. ben de bu bağımsız kızın annesi olmaktan yana çok mutluyum, ancak elde var bir daha!