I: anne?
D: efendim?
D: allah nerde?
I: bilmiyorum.
D: galiba hepimizin içinde.
I: sen korkuyor musun yoksa seviyor musun onu?
D: seviyorum. o bizi koruyor, ananemin duasını o ettiriyor.
I: öyle galiba kuşum.
Devrim bana o gün allahın korkulacak değil, sevilecek bir varlık olduğunu hatırlattı, kızımın sağduyusuna hayran kaldım, optum o guzel başından onu.
1 yorum:
hey yeni keşfettim. yazıyorsun sen burda gizli gizli!
:) çok güzel bir dialog olmuş. öpücükler devrim'e.
Yorum Gönder