29 Ocak 2014 Çarşamba

içimden taştı, ben de yazdım.

Güzel günlerin kokulu rüzgarı
Korksam da var.
Gene de ölmüyor yaşanıyor ya
İşte böyle dirliğimiz,
Düzenimiz.               
Ovarılmış tüm eski divan sedirler
Üzerlerinde biraz dinlenmişliğim var.
Ama yorgun sırtlarım ,                       
Besbelli çok düşünmekten ağırlaşan kafam yük gelmiş eşşeğe.   
Kabalaştım özürler.
Şimdi çocuklar geliverir.
Kara kara suları akıtıp çanağa pembe ellerini pırıl pırıl yuğarlar ( yıkarlar ama karadenizli bir teyze ruhumu ele geçirdi o kelimede)     
Sonra içime sokasım gelir ama akşama yemek yok. Unuturum.

Hiç yorum yok: